Psychosomatiek en gezondheid

door Victor Christiano

In het verleden werd als vaststaand aangenomen dat verschillende interne lichamelijke functies zoals het autonome zenuwstelsel en het afweersysteem onmogelijk door iemand zelf kunnen worden bestuurd. Dat blijkt niet juist te zijn; het bewuste Ik is tot veel meer lichamelijke controle in staat dan werd verondersteld. Deze nieuwe kennis zal de gezondheidszorg en de hele samenleving aanzienlijk veranderen.

Derde revolutie in de geneeskunde

In het boek "De derde revolutie in de geneeskunde" [ref.1] signaleerde de kinderarts dr. Charles de Monchy een belangrijke trend in de gezondheidszorg: toenemende aandacht voor psychische invloeden op het lichamelijke functioneren, ofwel de psychosomatiek. Hij noemde dit "de derde revolutie", want er vond al tweemaal eerder een grote verandering in de geneeskunde plaats.

De eerste revolutie was de introductie in de 18de eeuw van wetenschappelijke kennis in de geneeskunde. De tweede revolutie was de grote geneeskundige vooruitgang in de 19de en 20ste eeuw. De derde revolutie die tegenwoordig plaatsvindt is de ommekeer door de ontdekkingen op het gebied van de psychosomatiek. De werking van het lichaam als biochemisch systeem kan door het bewuste Ik worden gestuurd.

De derde revolutie heeft de gezondheidszorg al aanzienlijk veranderd. Tegenwoordig wordt al veel meer dan in het verleden aan een patiënt bij de behandeling de mogelijkheid tot eigen regie geboden. Het inzicht dat mensen medeverantwoordelijk kunnen zijn voor hun lichamelijke conditie zal in de toekomst niet alleen de gezondheidszorg maar de hele samenleving nog verder in positieve zin veranderen.

Wat is het Ik?

Maar wat is eigenlijk dit Ik dat de fysieke gesteldheid kan beïnvloeden? Volgens De Monchy bestaat het Ik bij de geboorte nog niet en komt het pas tijdens de kindertijd tot stand. [ref.1] Andere onderzoekers zijn het daarmee niet eens; ze baseren zich op onder meer duizenden jaren oude Indiase kennis, volgens welke het Ik onsterfelijk is.

Veel wetenschappelijke doorbraken op het gebied van de psychosomatiek komen van alternatieve onderzoekers, zoals bijvoorbeeld Wim Hof. Deze reisde in zijn jonge jaren door India, waar hij de daar aanwezige esoterische kennis bestudeerde. Hof kreeg aanzienlijke bekendheid doordat hij zijn theorieën op het gebied van de psychosomatiek op zijn eigen lichaam uittestte en bewees. [ref.2]

Onder meer werd door hem aangetoond dat de werking van het afweersysteem door het bewuste Ik kan worden beïnvloed. Bij veel mensen werkt het afweersysteem min of meer verstoord, waardoor afweerreacties vaak lichamelijke klachten veroorzaken. Dat is niet nodig, liet Hof zien. Een injectie met een giftige stof die normaliter koorts, rillingen en hoofdpijn veroorzaakt gaf bij hem helemaal geen ziekteverschijnselen. [ref.2]

Niet alleen Wim Hof zelf kan controle over zijn afweersysteem hebben. Na een training, die minder dan een week duurde, traden ook bij niemand van 12 andere mannen door het toedienen van de gifstof ziekteverschijnselen op. [ref.2]

Lichaamscellen kunnen meer

Volgens de hedendaagse geneeskunde is moeilijk verklaarbaar dat het bewuste Ik zoveel invloed op het lichamelijke functioneren kan hebben. De geneeskunde is namelijk nog steeds grotendeels gebaseerd op het achterhaalde idee dat iemands lichamelijke hoedanigheden helemaal worden bepaald door een bijzonder macromolecuul genaamd desoxyribonucleïnezuur ofwel DNA.

Lang werd verondersteld dat de codes in het DNA, de genen, helemaal verantwoordelijk zijn voor de werking van de lichaamscellen. Inmiddels is bekend dat de lichaamscellen niet eenzijdig door de genen worden gestuurd, maar deze gebruiken als een soort gereedschappen. Het DNA lijkt veel meer op een gereedschapskist dan op een bouwtekening.

Maar wat bepaalt dan wel hoe de lichaamscellen functioneren? Daarover is nog maar relatief weinig bekend. Wel heeft men een naam gegeven aan de invloed op de cellen die niet van het DNA komt: deze besturing wordt epigenese genoemd. Steeds meer wordt duidelijk dat het bewuste Ik in staat is om de epigenese en zo de werking van de lichaamscellen te beïnvloeden.

Levensmotivatie versterken

Veel kennis op het gebied van de psychosomatiek is te danken aan het onderzoek door de wetenschapper, schrijver en religiestichter L. Ron Hubbard. Binnen het kader van zijn research gericht op het bereiken van grotere spirituele vrijheid ontdekte hij belangrijke psychosomatische feiten. Onder meer stelde hij vast dat het vermogen tot fysieke controle vooral afhangt van de conditie waarin het bewuste Ik verkeert.

Het bewuste Ik, de psyche, is een zelfstandige eenheid met eigen hoedanigheden en capaciteiten, zo werd al door Descartes betoogd. [ref.3] Dat belangrijke gegeven wordt door de tegenwoordige materialistische wetenschap niet erkend, maar wel door L. Ron Hubbard. In levende wezens is een heel bijzondere oorzakelijke entiteit werkzaam. "An organism is motivated by continuing, timeless, spaceless, motionless CAUSE," schreef hij. [ref.4]

Door uitgebreide research stelde Hubbard vast dat de conditie van dit oorzakelijke wezen in de tegenwoordige mens doorgaans niet optimaal is en dus enorm kan verbeteren. Hij ontwikkelde daartoe ook een praktische psychotherapie, auditing genaamd, en gaf daar in boeken en lezingen bekendheid aan.

Levensenergie

De ontdekking van de psychosomatiek als een in verband met de gezondheid essentiële factor zal er onder meer toe leiden dat artsen weer meer tijd besteden aan communicatie met hun patiënten. Medische behandelingen zullen voor een deel bestaan uit lifestyle- en voedingsadviezen. Het opvolgen daarvan is een vorm van psychosomatiek, want het is de patiënt zelf die zijn leefwijze moet aanpassen.

Vaak zal de dokter adviseren om meer te doen aan lichaamsbeweging. Veel mensen hebben zittend werk; ter compensatie van het ongunstige gezondheidseffect daarvan zijn activiteiten als wandelen en joggen belangrijk. Ook zal een arts de patiënt kunnen waarschuwen dat bepaalde vormen van stress in zijn leven in verband met zijn genezing ongunstig zijn. Stressbeheersing kan een doelmatig middel zijn om de gezondheid positief te beïnvloeden. [ref. 5] In de toekomstige geneeskunde zijn ook voedingsvoorschriften heel belangrijk. Plato zei al dat de geneeskunde en niet de kookkunst de eigenlijke voedingswetenschap is.

Verbeteringen op het gebied van leefwijze en voeding hebben niet alleen direct biochemisch effect. Ook krijgt iemand door gezonder te leven meer levensenergie beschikbaar. Dat levensenergie in verband met ziekte en gezondheid een belangrijke rol speelt is al heel lang bekend. Uit een analyse van de beschikbare kennis daarover bleek onder meer dat de werking van deze psychosomatische energie door iemand zelf kan worden beïnvloed. [ref.6]

Door de toenemende kennis betreffende psychosomatiek zullen patiënten sneller genezen, waardoor de gezondheidszorg weer betaalbaar wordt. Niet alleen de geneeskunde maar de hele maatschappij zal door deze kennis sterk veranderen. Het besef dat men zelf veel aan zijn gezondheid kan doen maakt mensen zelfbewuster en optimistischer. Dat is gunstig voor de samenleving als geheel, want mensen met een positieve kijk op de wereld zijn tegenwoordig hard nodig.

Referenties:

1. Charles de Monchy: "De derde revolutie in de geneeskunde"; Milinda Uitgevers, 2016.

2. Wim Hof en Koen de Jong: "Koud kunstje - Wat kun je leren van de Iceman?"; Uitg. Lucht BV, Nederhorst den Berg, 2015.

3. René Descartes: "De passies van de ziel"; in H. van Ruler (red): "De uitgelezen Descartes"; Lannoo Boom, Amsterdam, 1999.

4. L. Ron Hubbard: "Handbook for preclears"; The Publications Organization Worldwide, Edinburgh, 1968. (Eerste uitgave 1951)

5. Jan Everink: "Afweerversterking door stressbeheersing"; www.janeverink.com/2020/stress-en-afweer-1.htm, nov. 2020.

6. C.A. Manning en L.J. Vanrenen: "Bioenergetic medicines East and West; acupuncture and homeopathy"; North Atlantic Books, Berkeley, 1993.